Bir ÖZGE Gülüş...

Sen yoksun, ben yoksun zamanlarda
Vardım olduğum yere

Sözcüklerimin anahtarı ya evde kalmıştı
Ya da çilingir sofrasında
İçime sen katılınca renk değiştirirken ben
Yirmi altıdan tavşan yapmak mümkün müydü acaba...

Güpe gündüz vassaf beyin ender geliştirdiği fikirlerde geçti adım
Üçüncü sonrada sıçrayarak uyandım
Tabiri caizdi rüyamın
Sen yoksun, ben yoksun zamanlarda
Yosun balık deniz tuttu fırlattı baharım
Üstte miyim altta mıyım, aradayım bilemiyorum...

Güzel bir kadını atla diye zorlamamalı
Hayatı hüzündürürken öldüren ben
Geri dönüşüm kutusunda sakladım sevmek zamanını
Sen yoksun, ben yoksun zamanlarda
Iskalamadan ıslanmış yaşam skalasını
Toprak olsam yağmur yağmazdı...

Her telden bir bam teliydim
Bir kötü, bir iyi, bir de çirkin
Katı olan her şey buharlaşıyordu
Birinciliği kalbime verdiler dedim
Sen yoksun, ben yoksun zamanlarda
Sadece bir özge gülüştü benim derdim...